ظروف آلومینیوم

استفاده طولانی مدت از ظروف آلومینیومی ‌برای پخت غذا مناسب نیست، چرا که این ظروف با آزاد کردن آلومینیوم در غذا، سبب انتقال این یون‌ها به بدن می‌شوند و در درازمدت می‌تواند مشکلاتی برای بدن از جمله مشکل کم خونی، ایجاد کند. بهتر است از ظروف آلومینیومی ‌برای پخت غذاهایی استفاده شود که نیاز به مدت زمان پخت کمتری دارد. از سوی دیگر سبزیجات برگی و غذاهای اسیدی یا نمکی اگر در ظرف آلومینیوم پخت شوند میزان زیادی آلومینیوم را به خود جذب می‌کنند در نتیجه آلومینیوم بیشتری وارد بدن می‌شود که مضر است.

ظروف سفالی و لعابی

ظروف سفالی بدون لعاب برای نگهداری یا پخت غذا مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، چون دارای خلل زیادی هستند که سبب نفوذ و باقی ماندن غذا در آنها می‌شود. اگر پایه رنگ‌هایی که برای این ظروف به کار می‌رود، حاوی فلزات سنگین مثل سرب باشد، استفاده از آنها برای سلامتی مضر است و باعث کند ذهنی، افسردگی و بعضی مسمومیت‌های درازمدت دیگر می‌شود. ظروف لعابی زردرنگ که در قدیم از آنها استفاده می‌شد، بهترین نوع این ظروف برای پخت و پز و نگهداری غذا هستند. ظروف سرامیکی هم نوعی از ظروف سفالی می‌باشند که اگر از لعاب مناسبی برای آنها استفاده شده باشد، هیچ مشکلی برای پخت و پز ندارند.

ظروف مسی

ظروف مسی از بهترین انواع ظروف پخت غذا محسوب می‌شوند، البته در صورتی که قلع‌اندود شده باشند. اگر ظروف مسی به شکل مناسبی قلع‌اندود نشده باشند و یا از مواد حاوی سرب برای قلع‌اندود شدنشان، استفاده شده باشد، این عنصر می‌تواند پس از ورود به غذا، در درازمدت سبب ایجاد مسمومیت شود.

در صورتی که ظروف مسی، قلع اندود نشده باشد، ورود مس به غذا در طولانی مدت، سبب تاثیر نامطلوبی بر احشاء و اندام داخلی بدن شده و ذخیره شدن آن در کبد به مرور به از کار افتادن این عضو، کمک می‌کند. به همین دلیل آن را با فلزی دیگر مثل قلع می‌پوشانند. بنابراین باید در هنگام شستشو احتیاط کرد که این لایه از بین نرود یا خش بر ندارد. از سوی دیگر مواد اسیدی یا غذاهای ترش، سبب از بین رفتن لایه رویی ظروف مسی می‌شود بنابراین هر چند وقت یکبار، باید این ظروف، قلع‌اندود شود.

ظروف ملامین

اگر فرآیند تولید این ظروف، علمی ‌و اصولی باشد، مشکلی برای سلامتی افراد به وجود نمی‌آورد. لعابی که برای محافظت روی ملامین پوشانده می‌شود، بسیار نازک است. بنابراین باید مانع از بین رفتن آن شد تا میکروب وارد ظرف نشود. به دلیل نفوذ میکروب، استفاده از ملامین‌های ترک‌دار و کهنه توصیه نمی‌شود. اگر این ظروف، سالم باشد و لعاب آنها هم از بین نرفته باشد، غذاهای ترش و اسیدی هم نمی‌توانند تاثیری بر آن داشته باشند.

ظروف بلوری، پیرکس و شیشه‌ای

ظروف بلوری، پیرکس و شیشه‌ای جزء ظروف مناسب برای پخت غذا هستند، چون مواد اسیدی یا بازی، روی آنها تاثیری نمی‌گذارد و در اثر حرارت نیز ترکیبی وارد غذا نمی‌شود. بعضی از افراد این ظروف را روی حرارت بالا و شعله مستقیم اجاق گاز قرار می‌دهند، ولی باید دانست که این روش کاملا اشتباه است.

پیرکس حرارت را به خوبی ولی به طور غیر یکنواخت منتقل می‌کند، بنابراین باید دقت کرد که این ظروف با المنت‌های برقی و حرارت بسیار زیاد به صورت مستقیم تماس نداشته باشند، بلکه در مایکروویو یا اجاق گاز به شکلی غیر مستقیم حرارت ببینند.

ظروف استیل

این ظروف از ترکیب آهن و فلزات دیگر ساخته شده‌اند و در هنگام پخت، ترکیبی وارد ماده غذایی نمی‌کنند اما باید توجه داشت که از نگهداری غذاهای اسیدی و نمکی برای مدت طولانی در ظروف استیل، خودداری شود.

بزرگ‌ترین مشکلی که این قبیل ظروف دارند، این است که غذا به آنها می‌چسبد و در صورت سرخ کردن غذا، ظرف می‌سوزد. پس بهترین توصیه این است که از ظروف استیل برای طبخ غذا به شکل آبدار (مثل سوپ و آش) استفاده شود.

ظروف پلاستیکی:

سرو غذا در ظروف پلاستیکی و یکبار مصرف از نظر بهداشتی باعث بروز مشکلاتی خواهد شد. این روزها استفاده از ظروف یکبار مصرف، متداول شده است. حتی بعضی خانواده‌ها برای پخش غذاهای نذری یا در میهمانی‌های خود از این ظروف استفاده می‌کنند باید توجه داشت که استفاده از ظروف یکبار مصرف شفاف و بی‌رنگ، برای نوشیدنی‌های داغ مثل قهوه و چای، کاملاً نامناسب است چون حرارت بالا، سبب آزاد شدن بعضی مواد آلی و ترکیبات شیمیایی موجود در دیواره آنها و انتقال آن به نوشیدنی می‌شود و ورود این مواد و ترکیبات به بدن عامل بروز بعضی از سرطان‌هاست. این ظروف توانایی نگهداری رنگ را هم ندارند بنابراین با ریختن غذا و نوشیدنی داغ درون این ظروف، لایه‌ای از رنگ داخل محتویات، حل و وارد بدن می‌شود که سرطان زاست.

ظروف تفلون

وقتی دمای ظروف تفلون، از حد معینی بالا برود، در اثر تجزیه لایه پوشاننده آن حدود 15 نوع ذره بخار سمی ‌آزاد می‌شود. یکی از مواد سرطان‌زای موجود در ظروف تفلون، در موش 4 نوع سرطان شامل سرطان کبد، پانکراس، سینه و بیضه ایجاد می‌کند. بر همین اساس می‌توان احتمال داد که استفاده درازمدت از این ظروف و مواجهه زیاد با این ماده در انسان نیز چنین اثرات سوئی داشته باشد.

هرچه ظروف با پوشش تفلون، گرم‌تر شود، احتمال آزاد شدن بخارات سمی ‌از آنها بیشتر است. از سوی دیگر تحقیقات علمی‌ ثابت کرده است که هر چه سن ظروف، کمتر یا به عبارتی ظرف، نوتر باشد، در صورتی که حرارت زیادی به ظرف خالی داده شود، تاثیرات سوء آن بیشتر است. در ظروف تفلون از فلزی به نام "کادمیوم" استفاده می‌شود که از فلزات سنگین است و چنانچه ظرف دچار خش‌هایی بر اثر شستشو یا کشیدن قاشق و... شود، فلز کادمیوم وارد غذا می‌شود و عوارض احتمالی مانند سرطان را پدید می‌آورد.

برخی افراد برای استفاده مجدد از این ظروف آسیب‌دیده، آنها را به مراکزی می‌برند و ترمیم می‌کنند، در حالی که باید بدانند با ترمیم این ظروف، آسیب بیشتری به بدن می‌رسد، پس هرگز این ظروف را ترمیم نکنید.

ظروف روی:

متاسفانه ظروفی که به نام رویی در بازار وجود دارد، در واقع از جنس "آلومینیوم" هستند و باید بدانید که استفاده از این ظروف برای پخت و پز باعث آزاد شدن آلومینیوم می‌شود و این یون همراه با غذا وارد بدن می‌شود و در درازمدت می‌تواند عوارضی مانند کم‌خونی، یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و حتی آلزایمر را به وجود آورد. پس بهتر است هنگام خرید ظروف رویی دقت کنید که حتما جنس آنها اصل باشد اگر ظرف خریداری شده از جنس روی باشد، باعث خروج یون روی از ظرف به غذا می‌شود که باعث جبران کمبود روی در بدن هم می‌شود.

ظروف سنگی:

بیشتر جنبه تزئینی پیدا کرده است، ولی هنوز هم موارد استفاده از آنها مشاهده می‌شود. هر چند این ظروف در حال حاضر چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرند اما این ظروف از نظر بهداشتی سالم هستند و تغییر در غذا ایجاد نمی‌کنند.